• PRZEMÓWIENIE DYREKTORA NA 70-LECIE

        •           Dostojni Goście, Drodzy Absolwenci, Rodzice, Uczniowie,

          Przyjaciele  i Partnerzy, Koleżanki i Koledzy!

                   Nie ma dla gospodarza większej satysfakcji, niż widzieć dom wypełniony zacnymi i przyjaznymi gośćmi. To niezwykły zaszczyt i wielka radość móc powitać Państwa na uroczystości z okazji 70-lecia istnienia Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Białej Piskiej.  

          Bolesław Prus powiedział, że „Rocznice są wzniesieniami w krajobrazie naszego życia”. To chwile, wobec których nie można przejść obojętnie, momenty wyjątkowe, skłaniające do refleksji i przemyśleń. Mamy dziś okazję do wspominania tego, co było, pochylenia się nad teraźniejszością i snucia wizji przyszłości. Każdy jubileusz bowiem łączy tradycję z nowoczesnością, a doświadczenie z młodością. Jednak i dawniej, i dziś nasza szkoła nigdy nie była jedynie miejscem czy instytucją, ale zawsze zwartą społecznością stworzoną przez pokolenia uczniów i ich rodziców, nauczycieli, pracowników obsługi, którzy oddali szkole swoje umiejętności, entuzjazm i serce. Ludzi, dzięki którym wychowankowie nie zadawali sobie pytania „czy?”, ale „jak?” dążyć do doskonałości. Wokół naszej palcówki zawsze też gromadziły się osoby twórcze, kreatywne, poszukujące najlepszych rozwiązań oraz otwarte i wrażliwe na potrzeby dzieci. Długa jest lista tych, którzy na trwałe zaznaczyli swoją obecność w historii naszej szkoły, którzy ją tworzyli, rozwijali, wspierali. Wielu z nich nie ma już wśród nas, jednak pozostawili po sobie niezatarty ślad swego istnienia.

          Szanowni Państwo!

          Dzisiejszy dzień przypomina, że w szkole najważniejszy jest uczeń, duszą szkoły – nauczyciel i wychowawca, wsparciem – rodzice, a dumą – absolwenci. 

          Mogę śmiało stwierdzić, że 70 lat  w  życiu naszej szkoły to lata pracy kilkuset pedagogów, kilkudziesięciu roczników uczniów, każdego roku opuszczających jej mury, to zwykła codzienność i  wspaniałe święta. W ciągu tych lat doczekaliśmy się 5415 absolwentów.  Wielu z nich pełni ważne funkcje w naszym mieście, powiecie, województwie, a nawet w państwie. Mamy niewątpliwe szczęście, że swoim uczniom za przykład możemy postawić nie postaci z pomnika, lecz ludzi, których twarze można odszukać w kronikach szkoły.

          Taką osobą jest niewątpliwie autorka trzech książek o Białej Piskiej - Pani Mirosława Pałaszewska (obecna na dzisiejszej uroczystości). Mogę Państwu zdradzić, że już wkrótce zostanie wydana kolejna monografia, w której Pani Mirosława odsłania historię naszej podstawówki i losy jej absolwentów. Mamy nadzieję, że dzięki Pani odnajdziemy w mroku czasu zapomniane twarze, dawne przyjaźnie, zdarzenia.

          Wśród byłych uczniów Szkoły Podstawowej w Białej Piskiej są także wybitni naukowcy, np.: Pani Alicja Nagórko - profesor Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie, Pan Ryszard Stępnik - członek  wyprawy badawczej na Antarktydę, Pan Profesor  Jacek Ńikliński – rektor Uniwersytetu medycznego w Białymstoku, Pani doktor habilitowany Joanna Zach-Rońda adiunkt  Uniwersytetu Jagiellońskiego   oraz wielu innych interesujących ludzi, którzy    w swoich rozmowach zawsze podkreślają, że szkoła stała się  przestrzenią dla marzeń, miejscem, gdzie rodziło się dobro.

                      O tym, że podzielacie Państwo ich opinię świadczy fakt, że dzisiaj jesteście z nami. Mam nadzieję, że wszechwładny czas zatrzyma się dzisiaj w swym szaleńczym pędzie, ożyją wspomnienia. Moje sięgają roku 1965, gdy pierwszy raz w granatowym fartuszku z białym kołnierzykiem przekroczyłem mury podstawówki. Nie sądziłem wówczas, że wrócę tu po latach jako nauczyciel. Nie marzyłem, iż zaproszę Państwa do tego magicznego  miejsca, gdzie czas traci swoją władzę, bo niezależnie od tego, czy jest rok 1946, 1972 lub 2002 – tu codziennie słychać dźwięk dzwonka i między nim a chwilą obecną jest cała przeszłość, którą każdy z nas nosi w sobie.  Ta osobista refleksja towarzyszy zapewne nie tylko mi, ale większości moich koleżanek i kolegów, gdyż 75% obecnej kadry to absolwenci tej szkoły.

          Z perspektywy minionych lat można ocenić również działalność
          dydaktyczno-wychowawczą, która została uwieńczona wieloma sukcesami w konkursach                           i olimpiadach przedmiotowych oraz zawodach sportowych. Wychowankowie, którzy odnieśli i odnoszą sukcesy, są dla nas wszystkich powodem do dumy i największym prezentem, jaki otrzymuje dzisiejsza  jubilatka.           

            Szanowni Państwo!

          Jubileusz to także okazja do radości i nadziei na kolejne lata pracy i kolejne jubileusze. Dzisiejsza uroczystość mogła się odbyć dzięki ogromnemu zaangażowaniu całej społeczności szkolnej: uczniów, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, rodziców oraz przyjaciół. Organizacja takiej imprezy to ogrom pracy wielu osób. Chciałbym im dzisiaj powiedzieć skromne: „dziękuję”.

          Nie byłoby tej uroczystości, gdyby nie bardzo dobra współpraca z władzami naszego miasta. Pozwólcie, Państwo, że w tym miejscu  serdecznie podziękuję:

          Panu  Wojciechowi Stępniakowi – Burmistrzowi Białej Piskiej.
           

          Pragnę wyrazić uznanie dla wysiłku i pracy dyrektorów i nauczycieli, którzy tworzyli naszą szkołę i wysoko postawili poprzeczkę nam, następnym pokoleniom nauczycieli. Składam ogromne podziękowania za przybycie na dzisiejszą uroczystość emerytowanym pracownikom. Składam serdeczne podziękowania nauczycielom obecnie pracującym za wszystko to, co powstało i powstaje – za wspólne działania dla dobra uczniów.

          Przez 70 lat szkoła zmieniła się, nie ma już dawnych mebli, pomocy dydaktycznych, są za to komputery i pracownie komputerowe, sala do nauki języków obcych, nowoczesne boisko wielofunkcyjne, wspaniale wyposażone sale lekcyjne naszych najmłodszych uczniów
          z kącikami zabaw. Wkraczamy w nowoczesne technologie, ale nadal najważniejszy jest młody człowiek, który pełen ufności wkracza w mury naszej szkoły. Staramy się sprawić, aby uwierzył w swoje siły, nie bał się marzyć i sięgać gwiazd.

           O naszej szkole można by mówić wiele. Na przestrzeni lat zmieniała swoje oblicze, strukturę. W istocie jednak pozostała taka sama - jest nie tylko ważną i nieodzowną częścią lokalnej rzeczywistości, ale jest też częścią naszego życia.

          Jeszcze raz serdecznie dziękuję za Państwa obecność w tym tak szczególnym dla nas dniu. Skończyliśmy 70 lat, ale jak mówi Tadeusz Kotarbiński: „Przeszłość zachowana w pamięci staje się częścią teraźniejszości”. Dlatego z ogromną uwagą staramy się pielęgnować wspaniałe tradycje naszej szkoły oraz korzystać
          z mądrości ludzi, którzy ją tworzyli. Pozostaje mam mieć cichą nadzieję, że  w czasie kolejnych  jubileuszy będą wspominać także nasz wkład pracy w życie tej placówki.                                                                   

                                                                                                     Dziękuję za uwagę.

                                                                                                        DYREKTOR SZKOŁY

                                                                                                            Antoni  Zabielski